اثربخشی برنامه والدگری ذهنآگاهانه بر خودتنظیمی هیجانی کودکان دارای اختلال نقص توجه/ بیشفعالی
|
شهروز نعمتی1، رحیم بدری گرگری2، شهرام واحدی2، زهره نوری3 |
1- روانشناسی و آموزش کودکان استثنایی، گروه علوم تربیتی، دانشکده علوم تربیتی و روانشناسی، دانشگاه تبریز 2- استاد روانشناسی تربیتی، گروه علوم تربیتی، دانشکده علوم تربیتی و روانشناسی، دانشگاه تبریز 3- دانشجوی دکترای روانشناسی تربیتی، گروه علوم تربیتی، دانشکده علوم تربیتی و روانشناسی، دانشگاه تبریز |
|
چکیده: (1634 مشاهده) |
هدف: این پژوهش به منظور اثربخشی آموزش والدگری ذهنآگاهانه بر خودتنظیمی هیجانی کودکان دارای اختلال نقص توجه / بیشفعالی انجام شد. روش: طرح حاضر شبهآزمایشی، پیشآزمون- پسآزمون با گروه کنترل بود. جامعه پژوهش شامل مادران کودکان دارای اختلال نقص توجه / بیشفعالی در سال تحصیلی 1397 - 1398 شهر تهران بود که تعداد 30 نفر از مادران کودکان 7 تا 12 ساله دارای اختلال نقص توجه/ بیشفعالی (براساس مصاحبه بالینی و تکمیل مقیاس کانرز والدین) به روش نمونه در دسترس انتخاب شدند و به صورت تصادفی ساده در دو گروه آزمایشی و کنترل گمارده شدند. برای جمعآوری دادهها از مقیاس کارکردهای اجرایی بریف استفاده شد. سپس برنامه آموزشی والدگری ذهنآگاهانه در هشت جلسه دوساعته برای آنها اجرا شد. یافتهها: تحلیل کوواریانس نشان داد که مداخله والدگری ذهنآگاهانه منجر به ارتقای معنادار نمرات خودتنظیمی هیجانی شد. نتیجهگیری: نتایج این پژوهش نشان میدهند که والدگری ذهنآگاهانه بر افزایش خودتنظیمی هیجانی کودکان مبتلابه اختلال نقص توجه/ بیشفعالی تأثیر دارد. همچنین روش والدگری ذهنآگاهانه والدین میتواند موجب کاهش میزان اضطراب کودکان مبتلابه اختلال نقص توجه/بیشفعالی شود. بهواسطه مؤثربودن برنامه والدگری ذهنآگاهانه برافزایش خودتنظیمی هیجانی، طراحی و مداخله این برنامه برای والدین دارای کودکان با اختلال نقص توجه / بیشفعالی و سایر گروههای نارساییهای تحولی پیشنهاد میشود. |
|
واژههای کلیدی: والدگری ذهنآگاهانه، خودتنظیمی هیجانی، اختلال نقص توجه/ بیشفعالی |
|
متن کامل [PDF 1421 kb]
(1007 دریافت)
|
نوع مطالعه: كاربردي |
موضوع مقاله:
تخصصي دریافت: 1397/12/26 | پذیرش: 1398/7/12 | انتشار: 1399/12/5
|
|
|
|