|
مقایسه اثربخشی روش آموزشی سینا و ترکیب واج ها در اصلاح نارسانویسی کودکان دارای اختلال یادگیری پایه دوم و سوم ابتدائی
|
| لیلا جعفری، محمد مهرادصدر، زهرا دهقانی احمدآباد* |
| دانشگاه علامه طباطبائی |
|
|
چکیده: (970 مشاهده) |
هدف: هدف این پژوهش مقایسه اثربخشی روش سینا و ترکیب واجها در اصلاح نارسانویسی کودکان دارای اختلال یادگیری پایه دوم و سوم ابتدائی بود.
روش: پژوهش از نوع آزمایشی و طرح پژوهش پیش‌آزمون- پس‌آزمون با گروه کنترل بود. جامعه‌ی آماری شامل تمام دانش‌آموزان دارای اختلال یادگیری پایه دوم و سوم ابتدایی شهرستان تبریز بود که 45 نفر از آن‌ها به‌صورت نمونه‌گیری خوشه‌ای انتخاب و به‌صورت تصادفی در سه گروه جایگذاری شدند (15 نفر در گروه مداخله به روش سینا، 15 نفر در گروه مداخله به روش ترکیب واجها و 15 نفر در گروه کنترل بدون مداخله). آزمون دیکته نویسی سیف نراقی و نادری و آزمون هوش ریون بر روی کودکان اجرا شد. گروه‌های آزمایش در 15جلسهی 45 دقیقه‌ای در عرض 3 ماه مورد مداخله قرار گرفتند و بر روی گروه کنترل مداخله‌ای صورت نگرفت. در پایان مداخلات مجدداً آزمون دیکته بروی دانش‌آموزان انجام گرفت و نتایج با استفاده از تحلیل کوواریانس تحلیل شد.
یافته ها: نتایج نشان داد که میان گروه‌های آزمایش و کنترل در نمرات پس‌آزمون تفاوت معنادار وجود دارد (0/001Sig=). نتایج آزمون تعقیبی LSD نیز نشان داد که بین نمرات پس‌آزمون در گروه ترکیب واجها و نمرات پس‌آزمون در گروه سینا تفاوت معنادار وجود دارد (0/01Sig=).
نتیجه گیری: بر اساس یافته های پژوهش میتوان نتیجه گرفت که هر دو روش آموزشی سینا و ترکیب واجها در بهبود عملکرد کودکان نارسانویس اثربخش است، با این حال روش ترکیب واج ها در کمک به حل مشکلات این کودکان موثرتر است. |
|
| واژه‌های کلیدی: نارسا نویسی، روش آموزشی سینا، روش ترکیب واجها |
|
|
متن کامل [PDF 250 kb]
(434 دریافت)
|
نوع مطالعه: پژوهشي |
موضوع مقاله:
تخصصي
دریافت: 1397/11/14 | پذیرش: 1398/6/11 | انتشار: 1398/10/8
|
|
|
|
|
|
