هدف: در این پژوهش، به منظور بررسی آسیب‌شناختی مهارت خواندن دانشجویان نابینای فارسی‌زبان، انواع خطاها و سرعت خواندن بریل فارسی مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. روش: آزمون هنجارشده «مهارت خواندن ملی بریل» بر پایه تجربه عملی پیرامون بریل فارسی و مشاهده عملی انواع خطاهای خواندن دانشجویان نابینای فارسی‌زبان، برای فارسی، بومی‌سازی شد و پس از اطمینان از روایی و پایایی آن، روی نمونه آماری 20 دانشجوی نابینای 25-18 ساله شهر مشهد به تفکیک جنسیت که به روش نمونه‌گیری طبقه‌ای انتخاب شدند، آزمون شد. یافته‌ها: به‌طورکلی، میزان درصد خطاهای خواندن به ترتیب از بیشتر به کمتر شامل «خطاهای علائم نگارشی»، «خطاهای قواعد نوشتاری» و «خطاهای حرفی و نقطه‌ای» بود. میانگین نمره خواندن 55 به‌دست آمد که پایین‌تر از نمره حدنصاب بود. میانگین سرعت خواندن 70 واژه در دقیقه به‌دست آمد. بین دانشجویان دختر و پسر نابینا، از لحاظ نمره خواندن بریل و سرعت خواندن بریل تفاوت معناداری وجود نداشت. سرعت خواندن بریل در دانشجویان دختر دودست‌خوان، بیشتر از پسر بود، اما معنادار نبود. تأثیر جنسیت بر نمره خواندن نیز معنادار به‌دست آمد و معناداری افزایش نمره خواندن بریل با دو دست تأیید شد. نتیجه‌گیری: شایع‌ترین خطای خواندن در نمونه آماری مورد بررسی «خطاهای علائم نگارشی» بود.